برنامه
گروه معارف و مناسبتهای رادیو ایران تقدیم میکند.
****************************************
به افق آفتاب
******************************************
به نام ِ خدایی که به همه ما به قدر ِ کفایت اعطا کرده، به اندازهای که بتونیم که خوب زندگی کنیم و روزهای ِ زندگیمون به روالی خوش بگذرن. اما
.....
اما واقعیت اینه که یه روزایی حالمون خوب نیست
*****************************************
یه روزایی که یه فکرایی به سرمون میزنه ، یه فکرایی مثل ِ این
که هر چی میدوییم بازم به چیزایی که میخوایم نمیرسیم.
*********************************
تازه بدترش اینه که فکر میکنیم اوضاع ِ بقیه خیلی از ماها بهتره و هی حرص میخوریم که چرا ما مثل ِ اونا نیستیم.
*********************************
یه فکرایی که همش به یه چیزی میرسه ، به این که به اونچه که داریم راضی نیستیم و هی بیشتر و بیشتر میخوایم.
*************************************
واقعا راضی بودن به اون چیزایی که داریم، کم یا زیاد و داشتنه یه دل ِ خوش چه اشکالی داره که انقدر با حرص و دوییدن ، دنبال ِ این در و اون در زدنیم.
****************************************
مگه ماها چقدر قراره زندگی کنیم که نصفش هم توی ِ این دست و پا زدنها باشه؟
*************************************
به نظر ِشما چرا بعضی از ماها انقدر دنبال ِ بیشتر و بیشتر خواستنیم و چرا طمع توی ِ زندگی ِ بعضی از ماها
متاسفانه انقدر پررنگه ؟
شماره تماس
:
شماره پیامک
:
*****************************************
میدونم که حرفایی که میخوام بزنم واسه خیلیاتون از اساس پذیرفتنی نیست میدونین چرا، چون سبک و سیاق ِ زندگیامون عوض شده. اونم یه عوض شدنی که به سمت ِ بهتر شدن نبود ، یعنی شاید به ظاهر بود اما در باطن نه
ماها سعی کردیم توی ِ زندگیامون یه تغییرایی بدیم که همچین دست و بالمون بازتر بشه و راحت تر باشیم
اما یادمون رفت که اولش راحت بودن ُ و این زندگی ِ بهتر ُ واسه خودمون معنیش کنیم.
این شد که شروع کردیم به دوییدن، چون یکی اشتباهی بهمون گفت که هر چی بیشتر بدویی بیشتر هم گیرت میاد. ما شروع کردیم به دوییدن و فکر کردیم که هر چی بیشتر داشته باشیم خودمونو و زن و بچه مون از زندگی راضی تریم
حالا یه جوری شده که هم باباها میرن سر ِ کار هم مادرها
یه جوری که جدید ترین اثاث و ماشین و وسایل توی ِ خونه هممون هست
یه جوری شده که محال ِ با یه دست لباس توی ِ دو تا مهمونی دیده بشیم
یه جوری شده که دیگه توی ِ پارکینگ ِ خونهها حداقل دو تا ماشین هست
اما .... اما یکی نیست بگه
با همه اینا چرا بازم بازار گله و شکایت ِ به خدا گرمه
بازار با عرض ِ پوزش غر زدنها و راضی نبودنها
بازار ِ این که همش فکر میکنیم بقیه از ما بهترن
و یه سر ِ راحت روی ِ بالش نمیتونیم بذاریم
خداییش مقصر ِ این بی قراریها و تنشها کیه؟
و کِی و کجا ... دلهای ِ آروم و آرامش کیمیامون پر زد و رفت و جاش ُ به یه طمع ِ تموم نشدنی داد.
تا شب هم حرف بزنیم فایده نداره تا ماها بلد نباشیم که با حداقلهاش هم راضی و خوشحال باشیم، ثروتمون قد ِ کوه هم که بشه ناراضییم و طمع داریم
*****************************************
حضرت امام صادق در حدیثی میفرمایند: از طمع برحذر باش و از آن چه در دستهای مردم است نا امید باش و طمع را از مخلوقین بمیران به درستی که طمع کلید ذلت و اختلاس است.
********************************************
واقعا یعنی چی که نداشتنه ماشین ِ مدل بالایی که سوئیچش ُ بدین دستِ بچههاتون شده نارضایتی از زندگی
یعنی چی که نداشتنه ویلا توی ِ یه جای ِ خوش آب و هوا که تعطیلات با اهل و عیال سری بهش بزنین ، شده نارضایتی
یعنی چی که دانشگاه نرفتن ِ بچه تون شده نارضایتی ِ شما از زندگی
یعنی چی که خاستگار ِ پولدار نداشتنه دخترتون یعنی نارضایتی ِ شما از زندگی
شما فکر میکنین اون کسی که پدر و مادر نداره حاضره چند تا ماشین ِ مدل بالا بده و یه ساعت کنار ِ پدر و مادرش باشه
شما فکر میکنین داشتنه یه سقف ِ بالای ِ سر، آرزوی ِ چند نفر توی ِ دنیاست
شما فکر میکنین یه کسی که یه دختر ِ مریض داره حاضره چند تا خاستگارِ پولدار ُ رد کنه اما بچه اش سلامت باشه
تروخدا یه کم بیشتر به اون چیزایی که داریم و چیزایی که آرزوش ُ داریم فکر کنیم
رویا و آرزو داشتن اشکالی نداره
اما خدا نکنه که این آرزو رنگ ِ رضایت ِ در زندگیهامونو کمرنگ کنه
***********************************************
داشتنه احساس ِ رضایت و نداشتنه طمع
در زندگی ، یه درس ِ مهم ِ که اگه بلد نیستیم باید یادش بگیریم. چون تا بلد نباشیم نمیتونیم به بچههامون یادش بدیم
و این یعنی نه خودمون چیزی از زندگی میفهمیم و نه بچههامون.
***************************************************
بین ِ ما هیچ کس مخالف ِ ثروت نیست
هیچ کس مخالف ثروت و دارایی نیست
هیچ کس مخالف تلاش برای ِ بیشتر داشتنه نیست
و کسی مخالف ِ درآمد ِ خوب و خونه مناسب نیست
اما به شرطی که اینا یه مقدمه بشه یه مقدمه به حدی که زندگیهامون بگذره ، همین، و اونقدر مشغولمون نکنه که یادمون بره مادرمون چشم براهمونه
یادمون بره پدرمون دوست داره کنارمون بشینه و از روزگار دردو دل کنه
یادمون بره برادرمون به کمکمون نیاز داره و یادمون بره که همسر و بچههامون هم از ما سهمیدارن
مال و منال خوبه ، ثروت ِ دوست داستنی ایه اما نه اونقدر که از ثروتهای ِ بزرگتر غافلمون کنه، چون این ثروتهای ِ بزرگ اگه از دست برن با هیچ مال و منالی برنمیگردن.
*************************************
مناجات
الهی
!
یاد تو در میان دل و زبان است و مهر تو میان سر وجان
.
الهی! یکتای بی همتایی، قیوم توانایی، بر همه چیز بینایی، در همه حال دانایی، از عیب مصفایی، از شرک مبرایی، اصل هر دوایی، داروی دلهایی،بتو رسد ملک خدایی
.
خداوندا،
ما را به صراط المستقیم انسانیت هدایت فرما
و از جهل خود پسندی و ضلالت خود بینی مبرا کن
و به محفل انس ارباب عروج روحانی و مقام قدس اصحاب قلوب عرفانی بار ده
و حجابها را از چشم بصیرت ما برافکن
تا به معراج حقیقی نماز اهل نیاز واصل گردیم
.
*************************************