رادیو بدون شایعه

برنامه

گروه معارف و مناسبتهای رادیو ایران تقدیم میکند.

به نام ِ خدایی که مهربانه .. بخشنده است و از او بزرگتر خدایی نیست.

با سلام و عرض ارادت و احترام خدمت شما ازتون درخواست میکنیم که فرصت ِ اذانگاهی ِ امروز رُ با ما همراه باشید.

در این لحظات از خدای ِ بزرگ میخواهیم که به همه ما تنی سلامت ، دلی آرام، لبخندی همیشگی ، رضایت ِ از زندگی و دلخوش بودن به شادیهای ِ واقعی رُ هدیه کنه ، که اگر این طور باشه دنیا و آخرت برامون گلستونه.

البته ناگفته پیداست که رسیدن به همه اینا تصادفی و اتفاقی نیست که بدست آوردنیه و داشتنش هم ممکن نیست جز در سایه درک و شعور و داشتن مسلکی مناسب در زندگی.

چیزهایی که داشتنش خیال نیست و قبل از ما خیلیا تجربه اش کردن خیلیا که وقتی توی ِ زندگیهاشون دقیق میشیم میبینیم که در سایه درک و فهم و شعور زندگی کردن.

امروز با هم از داشتن قدرت درک و شعورِ در زندگی صحبت میکینم از چیزی که شاید برای ِ بعضیا حرف و واژه و لفظ باشه اما در حقیقت اصل و اساس ِ یه زندگیه. اصل و اساسه چون حتما دور و بر ِ خودتون کسایی رُ دیدین که بخاطربی تدبیری و تفکر نادرست در زندگی ، گرفتار ِ مشکلات ِ زیادی شدن.

به نظر ِ شما فهم و شعور داشتن در زندگی یعنی چی ؟ و چه رابطه‌‌‌ای بین ِ یک زندگی خوب و موفق و قدرت درک و فهم وجود داره؟ شماره تماس: شماره پیامک:

شما امروز در چه جایگاهی قرار دارید؟آیا به اهداف و آرزوهاتون رسیدین و یا این که در دریای متلاطم شکست در حال دست و پا زدنین ؟آیا فکر می‌کنین فرد موفقی هستین یا هنوز تا موفقیت صد‌ها گام فاصله دارید؟ پاسخ به این سوالات رُ اندیشه و فکر شما به مسائل گوناگون در گذشته روشن می‌کنه، به این معنا که اگه اهل درک درست از شرایط باشید ، تا مقدارزیادی تونستین به اهدافتون برسید ولی اگه بدون فکر و اندیشه دست به هر کاری می‌زدید مطمئنا امروز جزو گروه دومید و هنوز برای رسیدن به موفقیت کیلومترها باید راه طی کنید. مطمئنا براحتی میشه گفت که اندیشه و تفکر صحیح نقش به‌سزایی در آینده افراد داره و جزو عوامل مهمیه که سعادت و شقاوت افراد در دنیا و آخرت رُ رقم می‌زنه و به همین جهت یادگیری مهارت‌های چگونه فکر کردن و همچنین پرورش استعداد‌های فکری می‌تونه نقش به‌سزایی در پیروزی شما در عرصه‌های مختلف زندگی داشته باشه .برای پرورش قوای فکر و تعقل راهکار‌های زیادی مطرح شده ،اما در این بین آیات و روایات اسلامی‌با نسخه‌های طلایی که در زمینه پرورش و استفاده صحیح از قوای فکر و تعقل دارن به خوبی هرچه تمام تر راهکارهایی رُ برای ما بیان کردن که با عملی کردن اونها می‌تونیم تحولی بزرگ در فکر و اندیشه مون به وجود بیاریم.

حضرت امام صادق (علیه السلام) می‌فرمایند : " فکر آئینه حسنات است و کفاره‌ی سیئات و روشنی دلها و وسعت خلق . به وسیله‌ی آن می‌رسد آدمی‌به آنچه صلاح امر معاد است و حاصل می‌شود اطلاع بر عواقب امور و زیادتی در علم و آن خصلتی است که هیچ عبادتی مثل آن نیست."

یکی از عوامل مهم در شکست افراد رُ میشه نداشتن درک درست از زندگی دونست که فقط افکار من درسته و بقیه افراد در اشتباهن ،افرادی که این تفکر و اندیشه رو دارن ، کسانی‌‌ان‌که نمیتونن طعم لذت‌بخش موفقیت رُ در زندگیشون تجربه کنن.لذا اولین توصیه‌‌‌ای که درخصوص مهارت‌های تفکر صحیح در آیات و روایات بیان شده اینه که اجازه بدیم دیگران در مورد افکار ما اظهار نظر کنن چرا که در این صورت هم با دیدگاه‌های افراد مختلف آشنا می‌شیم و هم می‌تونیم بهتر و صحیح‌تر فکر کنیم و در نتیجه ، تصمیم بگیریم . حضرت امیر مؤمنان علی(علیه السلام ) یکی از ویژگی‌های افراد عاقل رُ این طور بیان می‌کنند که : "بدانید عاقل، کسى است که با فکر درست، به استقبال نظرهای گوناگون برود و در عواقب امور بنگرد.

مرحوم ملا احمد نراقی (رحمةالله علیه) در باب کیفیت تفکر در اعمال و رفتار خود می‌فرمایند: «آدمی‌در هر شبانه روزی ساعتی به تفکر کار خود بیفتد و اخلاق باطنیه و اعمال ظاهریه خود را تفحص و احوال دل و جوارح خود را تجسس کند. لوح دل را در مقابل خود بنهد ، آن را ملاحظه کند و دفتر شبانه خود را بگشاید، سر تا پای آن را مطالعه فرماید.» ایشان در ادامه توضیح می‌دهند که اگر دیدی در طول روز، به دستورات خداوند عمل و از معصیت‌ها و گناهان اجتناب کرده ای، حمد و سپاس الهی را بجای آور و اگر دیدی معصیتی از تو سرزده و با رفتار و کردارت، مخالفت امر الهی کرده ای، توبه کن و با جبران عمل، به علاج بپرداز. و در ادامه توصیه می‌کنند که انسان با نظر بصیرت به اعمال خود بنگرد و ببیند آیا از صفات رذیله‌‌‌ای که او را به هلاکت می‌اندازد، از قبیل بخل و حسد و کبر و... چیزی در وجود او هست یا نه؛ و با چراغ فکر همه زوایای وجودش را تفحص کند تا مبادا با این صفات مهلکه خدای خود را ملاقات کند! در فقه الرضا (علیه السلام) آمده است: «اندیشیدن آینه توست؛ بدی‌ها و خوبی‌هایت را به تو نشان می‌دهد.

حضرت على(علیه السلام) مى‏فرماید: اگر در عظمت قدرت الهى مى‏اندیشیدند و همچنین در فراوانى نعمت‏هاى حق تأمّل مى‏کردند به راه راست برمی‌گشتند و از عذاب سوزان مى‏ترسیدند. ولى چه باید کرد که دل‏ها مریض و چشم‏ها معیوب شده و از دیدن و درک کردن حقایق بازمانده ‏اند!. ملاحظه کنید که حضرت مى‏فرمایند: اگر در عظمت قدرت پروردگار مى‏اندیشیدند به پیشگاهش سر خضوع فرود مى‏آورند، و از عذاب دوزخ بر حذر مى‏ماندند.

یکی از موانعی که مثل ِ سد آهنین می‌تونه از درک و فهم صحیح و مثبت ما در مورد مسائل مختلف جلوگیری کنه، فکر و اندیشه به گناه و معصیته ،تفکر در مورد گناه باعث میشه که اندیشه آدمی‌بیمار بشه و نتونه در شرایط ِ مختلف اونچنان که باید و شاید فکر کنه و به همین جهت یکی از راهکارهای افزایش مهارت فکر و اندیشه در روایات روزه فکر معرفی شده: امیرالمومنان حضرت علی(علیه السلام) میفرمایند: روزه گرفتن دل از فکر گناه ، برتر است از روزه گرفتن شکم از غذا.

در حدیثى است که خداى سبحان خطاب به حضرت موسى علیه السلام مى‏فرماید: اى موسى نعمت‏هاى مرا براى مردم بیان کنیدکه در آن صورت مردم محبّت مرا در دل‏هاى خود خواهند گرفت. و شاعر لطیف گوی ، بابا طاهر در رباعى دلنشین خود مى‏گوید: به صحرا بنگرم صحرا تو بینُم به دریا بنگرم دریا تو بینُم به هر جا بنگرم کوه و در و دشت نشان روى زیباى ِ تو بینُم

در حقیقت یکی از رموز مهم برای رسیدن به اهداف و آرزوها، مدیریت صحیح فکر و فهم و شعور و اندیشه و همچنین افزایش مهارت‌هاییه که به فکر کردن صحیح و درست ما کمک می‌کنه و تا آدمی‌نتونه فکر و اندیشه شو به بهترین شکل مدیریت کنه هر گز نباید انتظار پیروزی داشته باشه.

آمده است که ، جبرئیل بر حضرت آدم (علیه السلام) وارد شد و گفت:‌‌‌ای آدم! من مأمور شدم که تو را بین سه چیز اختیار دهم تا یکی از آن سه چیز را انتخاب کنی و دو تا را رها کنی و آن سه چیز، عقل حیا و دین است. آدم(علیه السلام) گفت: من عقل را اختیار کردم. جبرئیل به حیا و دین گفت: برخیزید و عقل را واگذارید، آن دو گفتند:‌‌‌ای جبرئیل! ما مأمور شدیم با عقل باشیم هر کجا باشد،گفت: پس شما به همراه عقل باشید.

(مناجات)

الهی! در آتش حسرت آویختیم چون پروانه در چراغ، نه جان رنج دیده نه دل الم داغ. الهی! در سر آب دارم، در دل آتش، در باطن ناز دارم، در باطن خواهش در دریایی نشستم که آن را کران نیست، به جان من دردیست که آن را درمان نیست. دیده من بر چیزی آید که وصف آن به زبان نیست. الهی!‌‌‌ای کریمی‌که بخشنده عطایی و‌‌‌ای حکیمی‌که پوشنده خطایی و‌‌‌ای احدی که در ذات و صفات بی همتایی و‌‌‌ای خالقی که راهنمایی و‌‌‌ای قادری که خدایی را سزایی، به ذات لایزال خود و به صفات با کمال خود و به عزت جلال خود و به عظمت جمال خود که جان ما را صافی خود ده، دل ما را هوای خود ده، چشم ما را ضیاء خود ده و ما را آن ده که آن به.